امروز انقلابی در زندگیم رقم خورد و مانند موج عظیمی حال مرا دگرگون کرد. با جابر که آشنا شدم، غرق شدم در تمام حرکاتش. او اسطوره ای دست‌نیافتنی نیست! بلکه او نیز یکی از فرزندان همین مرز و بوم است. اما جابر واقعا قلبش برای امام و انقلاب می‌تپید. او فدایی صاحب الزمان بود. دوست دارم مثلِ تو باشم…جابر!

جمیله برای خود جابری داشت؛ زینب برای خود جابری داشت؛ زهرا و مادرِ جابر هم همینطور. آنها نیز برای خودشان جابری داشتند. مصطفی و علی و سید، همگی دوستی مانند جابر برای خود داشتند. هیچکدام از آنها دوست نداشتند جابر را از دست بدهند. او برای اطرافیانش منشأ خیر بود و دوست‌‌داشتنی. اما جابر تنها برای خانواده و دوستان خویش نیست. او پس از شهادتش، شد برای همهٔ ما. شهدا هیچکدام فقط برای خانواده و اطرافیانشان نیستند. حالا که او شهید شده، برای همه منشأ خیر می‌شود.

سلام جابر! من با تو نماز خون شدم، یاد گرفتم به مادرم احترام بزارم، دنبال حرف های رهبرم باشم، چادری بودم ولی خیلی برام مهم نبود الان چادرم جان و روح منه؛ جابر، به برادرم یاد میدم مثل تو بشه مثل تو جابر!
وقتی تو رو براش تعریف کردم انقدر ندیده عاشقت شد، که هر روز بهم میگه، هیچی دیگه نمونده از جابر که برام بگی، بگرد تو ذهنت شاید یه چیزی یادت رفته باشه، بهش یبار گفتم، خیالت جمع هیچی یادم رفته، جابر مثل روز روشن و شفاف هیچی ازش تو ذهنت مخفی و گم نمیشه.

روایت جابر حکایت همه ی نخبگان و جوانان هوشمندی است که با وجود نبوغ علمی و ثابت شدن این تواناییها برای مسئولین ما به انزوا کشانده می شوند، در حالی که لبریز از طرح و برنامه هایی هستند که می تواند برای کشور در زمینه های مهم کار ساز و راه گشا باشد اما به علت یا بی سوادی یا غرب گرایی یا رانت خواری و علاقه به سرکوب کردن توانائیهای خودی در جهت وابستگی به کشورهای سلطه گر ، این سرمایه ها به انزوا کشانده می شوند یا تشویق به ترک کشور می شوند یا مانند جابر ازبین می روند و این جای تآسف دارد برای کشوری که توان دارد اما دلسوز ندارد. همچون شهادت دانشمندان هسته ای، هرجا کشور مان پرو بال گشود تا بر فراز جهان پرواز کند همچون جابر پرو بالش را چیدند و شکارش کردند . اما اراده ی مردم ما با توکل بر خدا بزرگ تر از آن است که بخواهند آن را زمین گیر کنند. جابرهایی به میدان خواهند آمد که هیچ کس توان برابری با آنهارا نخواهد داشت. ان شاءالله.

می‌خواستم دو نکته رو بگم اول اینکه تئاتر شما باعث میشه دید خیلی ها به حجاب یا انسان های مومن عوض شه و حقیقت ذات ایمان رو معرفی میکنه و به دیگران می فهمونه که شهدا انسان های بسیار شوخ و مهربانی بودن که به فکر مردم و جامعه بودن و مثل بعضی از بسیجی های امروز که فقط تظاهر میکنن نیستند ( البته تاکید میکنم که بعضی از بسیجی ها) و نکته ی دوم اینکه حرف دل خیلی از ما ها رو در رابطه با برجام زدیم و خیلی خوبه که مردم نا آگاهمون بفهمن انرژی هسته ای فقط برای جنگ و سلاح سازی نیست بلکه فواید خیلی زیادی علی الخصوص در زمینه ی تولید دارو داره و اینکه برجام و از بین رفتن راکتور های ما به خاطر خیانت آمریکا و برخی عوامل داخلی سد راه پیشرفت و آینده ی کشور شد و همچنین چقدر از مردم و شهدا و نخبه های ما از این قضیه داغون شدن. اجرتون با امام حسین (ع)